Doortje Brugmans, geboren in 1920, hoorde toen ze nog klein was thuis het volgende verhaal vertellen: Vlak bij de brug over de Zuid-Willemsvaart woonde een heks. Als er een paard over de brug kwam, langs dat huis, dan had hij zijn manen geslingerd. Soms ook liep er een ligt van de kaar (de burries staken in de ligt). Driek van de Linden uit Zijtaart zei: “Ik ben niet bang.” Prompt raakte de manen van zijn paard geslingerd, toen hij langs dat huis kwam. Driek meende dat hij sterker was dan die heks en heeft toen die manen van zijn paard afgeknipt. Binnen drie dagen was een van zijn kinderen dood. Dat werd toen op die heks geschoven. Doortje: “Er zijn er wel die grote proat verkopen, maar er zijn dingen die wel waar waren.”

Uit de parochieregisters blijkt dat twee kinderen van Driek van de Linden op jonge leeftijd overleden zijn: Martinus (gedoopt op 22-02-1879) en Petrus (gedoopt op 24-07-1880). Deze zoontjes stierven op 02-09-1880 en 22-03-1883, zodat het gebeuren zich in 1880 of 1883 afgespeeld heeft. Andere kinderen van Driek van de Linden waren onder andere Tinus van de Linden, waarvan een dochter in 1945 trouwde met Ties van Helvoirt. Toon van de Linden, zijn dochter Drika trouwde met Bert van Erp, en Jan van de Linden.