Verklaringen afgelegd in 1689
|
R93, fol. 87 (24-2-1689) |
|
Philip Jansen, oud ongeveer 16 jaren, gedaagd, heeft
verklaard “dat den 21 deser maent van december lestleden,
ofte ontrent die tijd gehoort heeft dat Aart Sleurs in
de woonhuijsinge van Cornelis Hendrick Jans tot Roy
questie maacte tegens Jacob Koppens, mulder op de
Coevering
En dat dat hij Aart Sleurs naar eenige
questiente redenen daarop een bloot mes hebbende een
swarten hegt uijt sijn sack haalde, stootende daar mede
naer gemelte Coppens, waerop dan de voorscreven Cornelis
Hendrick Jans met een drie stapele houte stoel is
tusschen beijde geloopende, stootende daar mede Aart
Sleurs terugge tegens een kist voor int huijs staande.”
|
|
R93, fol. 88v (26-4-1689) |
|
Voor schepenen van Veghel verschenen meester Bastiaan
Max en Jochim de Wilt, allebei inwoners van Uden, en
Michiel de Gunster, inwoner van Veghel en chirurgijn.
Op verzoek van de hoogschot van Den Bosch hebben zijn“gevisiteert,
geopent ende ondersogt” “het doode lichaam van Jan Peter
Teunis Hendricks, verklaerende daar aan bevonden te
hebben een gesteecke wonde in de buijck aan de slincker
kandt, ingaande tusschen de tweede ende derde corte
ribbe, penetrerende opwaers, dwars door de milt, de maag
opgeslipt, door de diaphragma in de borst, door een veer
van de loos, dwars door de eetdarm in de stael van
het hardt, welke wonden zij comparanten ende chirurgijns
verklaeren den aflijvige den doot te hebben gedaen ende
veroorsaekt.”
|
|
R93, fol. 79v (18-6-1689) |
|
Schepenen van Veghel verklaren “dat soodanige booter,
speck, eijeren, hoenderen”, die de toonder van deze
brief, Josina Gijsberts, vervoert “naer Sgravenhagen,
goederen ende waeren sijn alhier binnen onsen dorpe
gevallen ende gewonnen ende bij onse nabuuren en
ingesetenen aen de selve verkogt ende overgeaeten. Waer
omme versocht wort, dat daer mede onverhindert mag
passeeren.”
|
|
R93, fol. 99 (19-7-1689) |
|
“Wij Cornelis van der Hagen, Jan van der Mee, ende Jacob
van den Tillaer, schepenen van Vechel, quaertier van
Peellant, meierij van Shertogenbosche, hebben ten
versoecke van den heer Grave van Berlo, colonel van een
regiment paarden ten dienste deser landen, onse vervoegt
alhier in onse kercke om oculaiere inspectie ende visie
te nemen wegens seeckere oude sepulturen ende sercken
(grafzerken).
Waer inne bevonden een serck waer
anno vijftienhondert seven den 7 meert met nog meer
letteren die om de outheijt qualijck conde gelesen
worden, sijnse op ider hoeck een wapen met negen
vogelkens, sijnde van der A, een Bourgondies Cruys [sijnde
Van] Erp, twee vissen ruge tegens ruge [sijnde]
Borggraeff, ende een recht getande Baar, sijnde
Suermonts, soo meer andere verklaerden.
Item nog
een serck waar op stont Joncker Jacob Suermont sterft
anno vijftien hondert ses en tachtentig in Augusto, met
eenige (vor)ige letteren, soo wij niet beters konnen
oordeelen, alsoo als boven qualijck leesbaar is, maar op
den sarck staat twee wapens, sijnde d’een oprecht
getande gonderse baar.
Geven wij redenen van
welwetentheyt ‘t selve alsoo bevonden te hebben, ende
tot confirmatie van desen, hebben dit met onden dorps
segel bekragticht, ende bij onsen substituut secretaris
onderteeckent.”
|
|
R93, fol. 102v (15-12-1689) |
|
Zie voor meer details over de
onderstaande verklaring
de kroniek van 1689.
Adriaen Smits, oud-president en tegenwoordig schepen,
oud ca. 63 jaren, Aert Goorts, oud-schepen, oud ca. 52
jaren en Hendrick Martens, oud-schepen, oud ca. 63
jaren, zijn gedaagd op verzoek van de tegenwoordige
schutters en gezworenen van Veghel.
Zij hebben
verklaard “dat hun seer wel kennelijck is, dat van alle
tijden ense soo lange als haer memorie gedraegt, eenen
passabelen ganck, drijf ende vaerweg is geweest,
komenden van de Valstraet, neffens het huijs ende langst
de erve en landerijen van Jan Joorden Donckers, op den
ordinarissen weg naer Den Bosch op Teunis Gerrit Koenen
uijt ende vervolgens op Hendrick Lamberts van de Ven,
ofte wel langst de weduwe van Peter Goorts van Erp, omme
te varen naer den molen, kercken ofte straet des dorps,
naer dat ider sijnen weg was leggende.
Welcke
ordinaere weg Jan Joorden Donckers voorscreven ontrent
twaelf jaeeren haerwaerts aldaer eijgenaer geworden
sijnde, met eijcken ende willige heesters heeft bepoott,
ende int hooft vande pooterie die opgegraven, gelijck de
selve voor als nog opgegraven leijt, waer naer hij Jan
Joorden Donckers selver eenen weg gemaeckt heeft
tusschen de gemelte poterie sijn huijs ende erffenisse,
welcke niemant en konde gebruijcken als hij selver, ende
Willem Dielissen synen naebeur.
Ende is dien
nieuwe weg, soo als haer attestanten aen de teeckenen
geblecken is, omme de passatie te beletten wederom
opgegraven ende naederhant wederom ingestooten.
Verklaerende hij eerste deponent (Adriaen Smits) dat Jan
Joorden Donckers voorscreven selver en in persoon tegens
hem beleden heeft dat hij dien nieuwen weg opgegraven
hadde, met verder bijvoeginge dat hij sulcx gedaen
hadden om den voetweg te verbeteren.
Allegerende
hij derde deponent (Hendrick Martens) voor redenen van
wetenschap dat het selve goed sijne ouders altijt in
eijgendom heeft toebehoort, ende die weg bij sijne ouder
leven duijsende maelen met pert en kaer heeft gevaeren,
gegaen ende gedreven.
Dat oock hem kennelijck is
dat de Hoogschouwe en Leenmannen bij sijn ouders tijden
dien weg begaen ende beschouwt hebben, ende dat hij
selver die verscheijden maelen heeft gerepaereert,
geëffent ende opgemeackt, om van de hoogschouwe niet
actionabel te wesen.
Verders allegeert hij eerste
deponent (Adriaen Smits) voor redenen als boven die
selve als een ordinaere weg met peert en kaar ten allen
tijden te hebben gebruijckt door dien sijn swaeger op
het selve goet, waer van hij Jan Joordens tegenwoordig
eijgenaer is, heeft gewoont.
Attesteert hij mede,
tweede deponent (Aert Goorts), dat hij in sijne jonge
jaeren voor knegt gewoont hebbende bij Hendrick Teunis
Martens van Erp, dien selven weg altijt rustelijck en
vredelijck en sonder lettsel heeft gebruijckt ende van
veel andere heeft sien gebruijcken.”
|
|
